Lesgeven op de Graf von Zinzendorf basisschool.

Maandag 29 augustus zijn we voor het eerst op de school geweest waar we gaan lesgeven. ’s Ochtends om 7 uur zaten we keurig in de auto op weg naar San Nicolaas. Dit is een stad in het zuiden van Aruba en is ongeveer 40 minuten rijden. We zouden deze dag kennis gaan maken met Bram Koole, de directeur van de basisschool. Na een rit van een half uur kwamen we aan bij de school. Hier vernamen we van een lerares dat Bram Koole er niet meer is en dat hij met pensioen is. Lekker verhaal weer, maar ze wisten aanvankelijk dus ook niet precies of we nog wel zouden komen. Maar we dachten.. we zijn er nou toch dus laten we het maar gaan doen! Dus kennis gemaakt met Linda, de nieuwe directrice, en bleek dat ze op de school toch heel blij zijn dat we er toch zijn. Zij vertelde ons over de school, hoe het een beetje werkt en liet ons de gymzaal zien. Het zaaltje lijkt op de foto groter dan die in werkelijkheid is. De materialen zijn ook niet vergelijkbaar met wat in Nederland normaal is. In Nederland zou waarschijnlijk al het materiaal zijn afgekeurd en de ‘zaal’ met betonnen vloer zijn gesloopt. Maar wij zullen met onze creativiteit het er mee moeten doen en dat is natuurlijk ook een mooie uitdaging. Daarna werden we aan iedere klas en aan de docenten voorgesteld. In alle groepen waren de leerlingen gelijk enthousiast en kregen we al applaus terwijl we hebben nog niets uitgevoerd hebben. Een heerlijk begin dus van onze stage. Op de school zitten voornamelijk donkere kinderen die allemaal Papiamento spreken. Hoe ouder de leerlingen zijn hoe meer ze Nederlands/Engels verstaan en spreken. Nadat we wat foto’s hadden genomen van de school zat onze eerste dag er al weer op. De volgende dag zal het lesgeven echt gaan beginnen.

Op de terugrit naar Oranjestad zijn we langs het SPCOA gegaan (dit is de organisatie waaronder onze stageschool valt). We gingen hier met Amy Willeboordse (directrice) overleggen over de papieren die allemaal geregeld moeten worden. Zij wass super relaxt en heeft voor ons inmiddels een afspraak gemaakt bij DIMAS op 21 september voor de papieren. We krijgen zo hopelijk eenvoudiger de papieren geregeld. Dit loopt dus allemaal wel los. Op 21 september hebben we een afspraak en tot die tijd kunnen ze ons in ieder geval het eiland niet afzetten. Gelijk daarna bood ze ons min of meer een baan aan door te zeggen dat we direct na onze stage moeten solliciteren om vakdocent te worden op 1 van de scholen die onder de scholengemeenschap vallen. Hier gaan ze na de kerstvakantie al mee aan de slag en er is volgens haar redelijk wat vraag naar. Wellicht zit er na onze studie dus een baan op Aruba in het verschiet. Maar we hadden tot dan toe nog geen dag lesgegeven dus misschien willen ze ons helemaal niet meer hebben als ze dat zien…!

Op dinsdag gaf Mike les aan de onderbouwgroepen. Het werd al snel duidelijk dat alles niet zo vanzelfsprekend is zoals in Nederland het geval is. Bijvoorbeeld bij trefbal of een tikspel begrijpen ze amper dat als ze getikt zijn dat ze AF zijn en moeten zitten of een andere opdracht. Best grappig om mee te maken. Daarnaast hebben deze kinderen een spanningsboog van een splitsecond dus het kost ook redelijk wat energie in een snelkookpan van heb ik jou daar!
Op donderdag gaf Daan les aan de bovenbouw groepen en gelukkig merkte we direct dat zij wel wat regels kenden en sneller dingen begrepen. Maarrr.. Die spanningsboog is echter niet heel veel beter dan in de onderbouwgroepen. Geweldig!

Inmiddels zijn we een heuse attractie geworden op school. Als we over het schoolplein lopen hangen er binnen enkele seconden minimaal 15 kinderen aan een arm. Daarnaast hebben we al enkele huwelijksaanzoeken gekregen en zijn woorden als ‘hot’ en ‘cute’ de dagelijkse gang van zaken. Hartstikke leuk dat ze zo enthousiast zijn allemaal, maar toch hopen we toch dat dit in de lopende tijd wat gaat afnemen…

We hebben ook al wat kennis gemaakt met Arubaanse gewoontes wat betreft de omgang met de kinderen door de ouders. Sommige kinderen worden al om half zeven bij school gedropt door hun ouders die moeten werken. De school begint echter pas om kwart voor acht en vaak is er dus nog niemand aanwezig. Daarnaast is in veel gezinnen geen geld om de kinderen te laten sporten. Dit kost gemiddeld tussen de 10 en 20 Afl per maand. Dat is omgerekend 4 tot maximaal 10 euro. Je merkt dus ook dat veel gezinnen hier in armoede leven.

Naast onze stage hebben we natuurlijk ook wel wat vrije tijd en inmiddels hebben we met een groep een heerlijke aankoop gedaan: een BBQ. In de supermarkt hebben we vervolgens een grove kar vlees gehaald. We kwamen drie keer terug bij de slager en dat vrouwtje werd helemaal gek van ons. Gelukkig kon ze er toch ook wel om lachen. Daarna zijn we met gierende banden teruggereden naar Blue village en hebben we genoten van een welverdiende BBQ! De dag erop hebben we de BBQ nog een keer aangestoken, omdat bleek dat we toch iets te enthousiast waren geweest bij de slager!
Afgelopen zaterdag zijn we naar de Full moon party bij Nikky Beach geweest. Dit was weer een geslaagd feestje, maar voor de meutjes die in Thailand ook bij een full moon party zijn geweest… Het is totaal niet vergelijkbaar, geen verf op je lichaam, geen voetmassages etc… Maar er werd wel aardig aan de sap getrokken! Kortom: gewoon weer lekker in de olie en op de kop naar huis.

Verder hebben we in onze vrije tijd her en der een strandje gepakt, nog een keertje de BBQ, zwembadje met een drankje enzovoorts. Afgelopen dinsdag is Daan wezen trainen bij een lokale volleybalploeg van een wat hoger niveau dan campingniveau. Hier gaat Daan de komende tijd meetrainen om toch wat in vorm te blijven en is het de bedoeling om nu dan echt bij de nationale selectie een balletje mee te slaan. Hopelijk is dat voldoende om in januari de pannen van het dak te spelen in Zaandam. Mike is op dinsdag, nadat we Daan hadden afgezet bij de sporthal, samen met Floris een eigen kroegentocht gaan houden. We kwamen in een aantal locale barretjes waar we werden aangekeken als vreemde eenden in de bijt. Toch lekker een biertje gedronken en weer op naar de volgende. Beetje met de locale bevolking een paar drinken kan nooit verkeerd zijn. Uiteindelijk is de tocht geëindigd in het Holliday-inn casino waar Mike nog even een slordige 200 dollar heeft opgehaald en toen gingen we rustig aan huiswaarts.

Tot slot hebben we allebei ook het Advanced duikdiploma gehaald die we afsloten met een navigatieduik wat niet heel veel voorstelde.

Tot zover weer onze update. We hebben allebei ook een Arubaans telefoonnummer en daarop zijn we het eenvoudigst te bereiken:

Daan: +297 746 2197
Mike: +297 746 2321

Gr. Daan en Mike